Historyczne obiekty w Radymnie
Ratusz
Historia Radymna jako miasta rozpoczyna się z rokiem 1431, kiedy to „oddaliwszy prawo polskie y ruskie” miejscowość uzyskała prawa miejskie według wzoru magdeburskiego. Oprócz licznych przywilejów związanych z lokacją miasta, już w 12 lat później, bo w roku 1443 w Radymnie wytyczono miejsce na prostokątny rynek i polecono wybudować ratusz z wagą miejską i postrzygalnią sukna.
Cerkiew
Cerkiew jako świątynia prawosławna, a później greckokatolicka, była związana przede wszystkim z ludnością rusińską. Początkowo jednak społeczność ta skupiała się najliczniej w pobliskim Skołoszowie, w którym powstała pierwsza prawosławna świątynia w okolicy. Większe zmiany nastąpiły dopiero w wieku XVI, kiedy to istniała już przed miastem od strony wschodniej jedna cerkiew, a w roku 1562 r. biskup Przemyski Walenty Herburt wyznaczył miejsce na kolejną, już wewnątrz zabudowań miejskich.
Kościół
Zabytkowy kościół położony na terenie parafii św. Wawrzyńca w Radymnie w archidiecezji przemyskiej. Najprawdopodobniej erygowanie parafii miało miejsce w roku 1366 wraz z lokacją wioski, jednak z powodu najazdu tatarskiego w 1623 roku dokumenty stanowiące o erygowaniu parafii spłonęły.
Pierwszy kościół był drewniany, podobnie jak reszta zabudowy miasta. Liczne najazdy i pożary skutecznie dewastowały miasto przez wiele dziesięcioleci.
Synagoga
Radymno w początkach swego istnienia nie posiadało licznej społeczności żydowskiej na swoim terenie. Spowodowane to było podległością biskupią miasta, a także ogólnym zakazem osiedlania się społeczności izraelickiej w mieście. Jako jedna z pierwszych informacji o żydowskich mieszkańcach miasta pojawia wzmianka z około 1644 r., kiedy to biskup przemyski Paweł Piasecki zezwolił kilku Żydom na pobyt i zamieszkanie w Radymnie.